بدون بهانه باید نوشت، وقت‌هایی که تنبلی می‌کنم در نوشتن، از خودم بدم می‌آید، باور کن، امروز هم داشتم همین طور با تنبلی کلنجار می‌رفتم که یک دفعه به خودم آمدم و گفتم: من را چه شده است؟ زمانی با نوشتن آرام می‌شدم و حالا از نوشتن فراری؟ هیهات، هیهات.

دیشب در حال وبگردی و دانلود کلیپ‌های کوچک و بزرگ، به فیلم‌هایی از رضا رشید‌پور برخورد کردم که با تماشای اولی، پایه شدم که چندتایی دانلود کنم و نگاه کنم، ویدیوها جدید بود و قابل تامل، این ویدیوها را آقای رشید‌پور در صفحه‌ی ضاله‌ی فیس بوک آپلود می‌کنند و چون من دسترسی به فیلترشکن نداشتم، مجبور بودم با واسطه از سایت محترم آپارات دانلود کنم، خوب بود، نقد کافی را داشت، درد کافی را هم داشت. پیشنهاد می‌کنم نگاه کنید، برای نگاه کردن اینجا کلیک کنید.

در یکی از همین کلیپ‌های جناب رشید‌پور، از نماینده‌ای صحبت می‌شود که در کمیسیون فرهنگی مجلس مشغول به کار است و خبرگزاری فارس با ایشان مصاحبه کرده است، هر چند در خبرگزاری فارس نتوانستم متن مصاحبه را پیدا کنم، منتها در خبرگزاری عصر ایران به نقل از فارس متن را پیدا کردم، که بسی خواندنی است، بسی خواندنی است، آقا بسی خواندنی است.